Ένα μυστικό μάς γυρίζει στο παρελθόν, στη Γαλλία, σ\' ένα χωριό του Σερ, στα χρόνια του \'40, όπου όλα φαίνονταν ξέγνοιαστα, πολύ μακριά από τα συρματοπλέγματα. Όμως τα πράγματα ήταν πολύ διαφορετικά. Να τι μας λέει ο νεαρός αφηγητής της ιστορίας: "Όσα πιο πολλά μού αποκάλυπτε η Λουίζ στην εξομολόγησή της, τόσο πιο πολύ διαλύονταν οι βεβαιότητές μου... Η ιστορία των γονιών μου... γινόταν περίπλοκη. Διέτρεχα τα μονοπάτια της στα τυφλά -έξοδος που με απομάκρυνε από εκείνους που αγαπούσα και μ\' οδηγούσε σε πρόσωπα άγνωστα. Πλάι σ\' ένα δρόμο γεμάτο από ψιθύρους, διέκρινα πια πρόσωπα ξαπλωμένα στην άκρη. Τρεις νεκροί ξεπρόβαλαν μέσ\' απ\' το σκοτάδι. Για πρώτη φορά άκουγα τα ονόματά τους: Ρομπέρ, Χάννα και Σιμόν. Ο Ρομπέρ, ο σύζυγος της Τάνιας. Ο Σιμόν, ο γιος του Μαξίμ και της Χάννας. Άκουσα τη Λουίζ να λέει "ο άντρας της Τάνιας", "ο γιος του Μαξίμ" και δεν ένιωσα τίποτα. Έμαθα πως ο πατέρας μου κι η μητέρα μου, πριν γίνουν ανδρόγυνο, ήταν κουνιάδος και νύφη, και δεν αντέδρασα. Ισορροπώντας στο σκοινί που μόλις είχε τεντώσει η Λουίζ, με τα χέρια γαντζωμένα στην κούνια, κοίταξα μπροστά, μακριά, με το μάτι καρφωμένο στο τέλος της ιστορίας μου".